Staking

Beste lezers, deze post moet ik beginnen met een dubbel excuus. Ten eerste aan de ouders van Silke en Laura, die al eventjes zitten te wachten op het artikel dat eerder deze week door hun beider dochters getypt werd. Bandbreedte is hier een schaars goed, en tijd eigenlijk nog meer in ons tjokvol programma. Een tweede sorry voor het gebrek aan foto’s in deze post. Ik krijg die momenteel niet online, in een update probeer ik dat te fiksen…

Verslag van een werkdag in groep 3… 

Op dinsdag 4 september werden we op weg naar de persconferentie verrast door een blokkade. Blijkbaar waren ze aan het protesteren vanwege de verhoging van de beveiliging van de douane. Het was een vreedzaam protest waarbij de chauffeurs hun wagens parkeerden in het midden van de straat zodat het merendeel van de wegen geblokkeerd waren. Gelukkig waren we niet ver meer van de locatie van de persconferentie en konden we verder te voet gaan.

In de namiddag hebben we de universiteit van Oruro bezocht. Om daar te geraken hebben we een omweg moeten rijden om de blokkades te vermijden waardoor we een uur onderweg waren voor een rit die normaal een kwartier duurt. Maar deze omweg vonden we zelf niet erg aangezien we zo een beeld kregen van de buitenwijken. Het was voor velen een reality check aangezien het verschil tussen de buitenwijken en de stad immens was. Zoals op de foto te zien is, zijn er overal bergen afval en is het water volkomen vervuild.

[sorry dus, foto volgt nog..]

We zijn ook veel weetjes te weten gekomen over de buitenwijken. Eén ervan was dat als je blijkbaar 5 jaar lang een ommuring hebt gebouwd op een onbewoond stuk grond dit stuk jouw eigendom werd. Een ander was dat als je een woning huurde voor 3 jaar en je in die periode evenveel had betaald als de woning waard is, dat je naar de rechtbank kon gaan en werd de woning jouw eigendom verklaard. Vandaar dat huurcontracten hier nooit langer duren dan 2 jaar.

Uiteindelijk zijn we toch op de universiteit geraakt en op de terugweg naar het hotel was de blokkade gelukkig voorbij.

 

Blogpost universiteit en markt

Tijdens onze bezoeken aan de universiteit waren we blij verrast met wat we zagen. De campus van de universiteit was zeer uitgestrekt met veel verschillende laboratoria. We hebben zelf ook een paar laboratoria bezocht. We hadden er niet veel van verwacht, maar we waren onder de indruk van de apparatuur dat er aanwezig was. Sommige apparatuur was er zelf moderner dan dat we in onze eigen laboratoria hebben.

De mensen zijn er erg trots op hun werk en vertellen ook met plezier over al hun onderzoeken. In één van de laboratoria hebben we Ward aangetroffen. Ward is een Belgische student die een project uitvoert in samenwerking met de KULeuven en gesteund door VLIRUOS om water drinkbaar te maken.

Na de rondleidingen zijn we naar de lokale markt gegaan. Dit was een zeer grote markt, hier kan je alles vinden wat je maar kan bedenken. Naast de lokale markt was er ook nog een woensdagmarkt. Deze was verspreid over meerdere straten. Hier heeft Laurens wat kleren aangekocht omdat zijn valies nog steeds niet toegekomen is. Hier hebben we ook de kans gehad om een aantal souvenirtjes te kopen.

’s Avonds hebben we de lokale cuisine getest. Dit bestond uit een gebakken deegwaren wel of niet met kaas en een lokaal drankje genaamd Api orureño. Dit drankje is gemaakt van maïs. Toen we de rekening kregen waren we aangenaam verrast aangezien we minder dan 1 euro per persoon moesten betalen.