“Hi guys, this group will work with the subject of waste water affecting Lake Uru Uru” ~ Verito18
Zo begon het 10-daagse avontuur. Na luttele presentaties van de verschillende organisaties konden we eindelijk aan het werk gaan. Na een kort bergritje richting de San Josémijn werden we verplicht laarzen aan te doen tot kniehoogte. Dit was om ons te beschermen van het zure afval water (pH 1,5). 50 meter diep in de mijn kreeg Hanne het benauwd en maakte ze rechtsomkeer. Na enkele uren dolen door de smalle tunneltjes, kwam er eindelijk licht aan het eind van de tunnel.
Met negen personen in een Land Cruiser baanden we ons een weg op het vuil langs het Uru Uru lake. In de Tagarete River werden verschillende monsters afgenomen om te onderzoeken hoe erg het met de vervuiling gesteld is. De meetresultaten waren uiterst choquerend. Kleren werden gewassen gewassen in het riviertje, honden dronken er zelfs uit. Extreem lage pH en neerslag van zware metalen werden vastgesteld.
De volgende dag bezochten we het waterzuiveringsstation. Al wachtend op de verantwoordelijke voor de rondleiding, lieten onze Boliviaanse studenten enkele danspasjes zien van een lokale dans (SASSZZ SASSZZ). Wanneer de verantwoordelijke toekwam begonnen we aan de rondleiding van het station. De zuivering begon door een simpel rooster die om de zoveel tijd eens werd leeg gemaakt. Het slib werd eruit gezeefd om daarna het water naar een van de gigantische waterbekkens te pompen. Door de lage temperatuur werken de micro-organismen niet optimaal waardoor nitraat niet wordt afgebroken. Door de weinige nitraat afbraak ontstaan er algen. Dat er algen aanwezig zijn in het water betekent dat het al zuiverder is dan in het begin maar door de talrijke aanwezigheid sterven ze ’s nachts af door zuurstoftekort. De afgestorven algen vormen slib, die het water opnieuw vervuilt.
We zaten samen met de Boliviaanse studenten en hun leerkracht om de problemen te bespreken en eventuele oplossingen te zoeken. Het was echter moeilijker dan verwacht om haalbare oplossingen te vinden maar dat hield ons niet tegen. Na enkele dagen samenzitten en beraadslagen kwamen we samen toch met enkele goede ideeën op de proppen. Terwijl de chemie studenten samenzaten werkte Aaron met de andere IT’ers aan een website die de lokale bevolking zou moeten helpen om de vervuiling in kaart te brengen.
Onze laatste dag was een stressvolle dag, samen met de andere groepjes moesten we een presentatie geven over ons project voor mensen die verandering kunnen brengen in Oruro. We kunnen terugkijken op een geslaagd project, de problemen zijn allesbehalve opgelost maar het was zeker en vast een stap in de goeie richting. Wij waren alvast blij met het resultaat ! Hopelijk blijven de inwoners van Bolivia geloven dat veranderingen mogelijk zijn.
Vele groetjes en kusjes van jullie drie kapoentjes: Aaron, Eva en Hanne xxxxxx
SIP Bolivia 2018 